Dat New Plymouth komt dan morgen wel. We genieten van de mooie zonsondergang. Achter ons ligt Mount Egmont (rechts). Deze oude vulkaan fungeerde als stand-in voor de Japanse Mount Fuji in de film de Last Samurai (2003) met Tom Cruise in de hoofdrol. Voor deze film zijn destijds vierhonderd Japanse acteurs naar Nieuw-Zeeland gehaald.

24 maart. Vandaag wat lopen keutelen in New Plymouth. Mail binnengehaald, beetje gewinkeld en koffie gedronken. Verder in het nabijgelegen Uruti of all places gaan kijken. Dit plaatsje was namelijk decor in de speelfim The Last Samurai en die hebben we toevallig samen gezien in Tampa/Florida. Langs de Moki Road, eigenlijk de enige weg die Uruti rijk is, werd voor de film een Japans dorp nagebouwd. Nou we toch hier zijn, moeten we dat natuurlijk ook even in ons vakantiepakket meenemen. Het blijkt heel erg de moeite waard. Dit, op de landkaart als Moki Scenic Reserve aangegeven gebied, is werkelijk prachtig. Buiten de natuur en wat vogelgeluiden valt hier bovendien niets aan geluidvervuiling te vernemen. Heerlijk. Als we het allemaal weer even hebben laten bezinken bij in de camper gemaakte koffie en een koekje, rijden we terug naar New Plymouth. Aan de voet van de Mount Egmont vinden we een plekje om de nacht door te brengen.

25 maart. Afgelopen nacht zijn we bijna weggespoeld. Wat een noodweer. Eigenlijk tegen beter weten in rijden Dick en ik naar het Egmont National Park in de hoop op een opklaring om te kunnen wandelen. De droefenis neemt echter alleen maar toe, dus draaien we om. Leuk wandelen doe je niet in de stromende regen. We gaan terug naar Wanganui. Er is namelijk geen andere weg dan via deze plaats om morgen (26 maart) op de volgende bestemming te komen: Het 7600 km² oppervlak tellende Tongariro National Park. Hier zijn nog drie actieve vulkanen. De Tongariro, met een hoogte van 1967 meter, de laagste van de drie, de Ngauruhoe van 2287 meter en de Ruapehu die 2797 meter telt. Het gebied blijkt verpletterend mooi als we daar de 27ste een van de zogenoemde Whakapapa Walks doen. Riviertjes stromen er over roomwit- en gele plateautjes in een met lava en kiezel overdekt landschap. Daarop groeien pluimgrassen, talloze soorten lage groene planten en heide. Ook het uitzicht is indrukwekkend. Oranje, felgroen, donkergroen, paars, goud, licht-en donkerbruine tinten, soms oplichtend onder de zon maken het geheel hier tussen de vulkanen spectaculair. Na een kleine drie uur zit de wandeling er op, maar omdat die naar meer smaakt doen we ook nog de Tawhai Falls, zoals de naam al aangeeft gaat dat tripje naar een watervalletje. Al met al bleef de voorspelde regen voornamelijk uit en hadden we een heerlijk dagje. Dit ondanks het feit dat we de geplande Tongariro Crossing vanwege het weer niet aandurfden. Een wandeling die overigens ook werd afgeraden. Tijdens deze acht tot tien uur durende tocht steek je de Tongarirovulkaan over. Deze Paasdag sluiten we af aan de Tongarirorivier waarin het wemelt van de Forel.

28 maart. Vandaag sluiten we week acht alweer af. Dat doen we in en om Lake Taupo. Eerst even gaan kijken bij Huka Falls. Wel leuk hoor, maar spectaculairder blijkt het 'Craters of the Moon' (foto). Een bizar maanlandschap vol naar zwavel ruikende pruttelpotjes en rookpluimen. Heel bijzonder om te zien en om tussendoor te lopen. De onderaardse stoom gebruikt men in de Wairakei Geothermal Power Station om stroom op te wekken. Het eind van de middag is alweer inzicht wanneer we vol ontzag de kracht van het water aanschouwen van de Aratiatia Rapids. Hier gaan een aantal keer per dag de damsluizen open. Het water van de Waikatorivier, de langste rivier van Nieuw-Zeeland met Lake Tapau als bron, kan zo een uitweg vinden en klettert met enorm geweld naar beneden. Indrukwekkend hoor. Daarna sluiten we de dag af op een campsite om de huishouding weer enigszins op orde te brengen. Week acht zit er alweer op, maar we zijn het er inmiddels unaniem over eens: het Noordereiland mag dan wel heel anders zijn dan het zuidelijke, het heeft zeer zeker zijn charme. We hebben toch alweer de nodige schitterende plekjes gezien en er wachten ons vast ook nog vele. Dus eerlijk is eerlijk, we stellen onze mening over dit noordelijke deel in positieve zin bij.

P.S. Door de zomertijd in NL is het tijdsverschil nu teruggebracht tot 10 uren. 't is maar dat je het weet. Wij slapen dus vanaf plm. 14:00 NL-tijd......(da's middernacht hier).