In Spring Junction hebben we wild gekampeerd, op een steenworp afstand vanwaar we ons de volgende dag weer eens lekker in het zweet hebben gewerkt. Een wandeling door een gebied om te zoenen. Bomen met hangmossen, varens, mooie planten, kreekjes en een spiegelmeer. Echt heel erg de moeite waard. Onderweg kwam er regelmatig een gezellig vogeltje, de Nieuw-Zeelandse Robin, bij ons zitten (li-onder). Via spectaculaire landschappen (onder) arriveerden we in Hanmer Springs.

Dat blijkt een heerlijk oord tussen de, door langdurige droogte, kale gele bergen. Toch heeft dit wel wat. Hanmer Springs is maar een doorgangsplaats dus we blijven, ook al is het er prettig, niet te lang. Kaikoura staat namelijk op het programma voor vandaag. Eens kijken of we zwarte parels kunnen kopen, die schijnen hier zo mooi en zo goedkoop te zijn. In heel Kaikoura dus geen zwarte parel te vinden. Maar niet getreurd, de walvissen hier staan ook op het lijstje. Voor morgen boeken we een boottocht om ze te gaan zoeken. Na een overheerlijk vismaal trekken we ons terug richting strand waar we op weg hierheen een schitterend plekje ontdekten om te kamperen. Maar helaas, een ander heeft dat plekje ook ontdekt. Het is bezet. Dan maar naar een campsite. Dick rijdt weg, wil door het grind. Ik zeg nog zo: "kijk uit, want..." Op dat moment zitten we vast. Dat wilde ik nou precies zeggen. Dick grind onder de wagen vandaan scheppen en dakpannen die daar toevallig liggen, onder de banden geduwd in de hoop weer grip te krijgen. Straks is het donker, dan moeten we hier weg zijn. Na wat gemodder krijgt die ouwe coureur de camper gelukkig los. Zo hoort dat natuurlijk ook. Hij had hem uiteindelijk ook vast gereden.

7 maart. Zo schitterend als het weer gisteren was, zo treurig is het nu. Als er iets wispelturig is in Nieuw-Zeeland, dan is dat het weer wel. De walvissentocht wordt gecanceled. Te hoge golven. We besluiten een nachtje te blijven om de walvissentocht alsnog te kunnen doen. Zo niet dan vervolgen we morgen de reis.